- conueniens
- Conueniens, Participium: vt Copia agricolarum conueniens ex omni parte. Lucret. Venant ensemble, S'assemblant.\Bene conuenientes propinqui. Cic. Qui s'accordent fort bien ensemble.\Nihil est tam naturae aptum, tam conueniens ad res vel secundas vel aduersas. Cic. Convenable, Sortable.\Sonus conueniens ad formam. Ouid. Convenant.\Dici conuenientius erit. Plin. Il sera plus convenable.
Dictionarium latinogallicum. 1552.